En abril, y si saliban rayadas de sol fuerte, entre boiras, as abelletas jambraban. Yeras n´o güerto, charrando con una bezina, u echando una siesta n´una sombra y o rudio de un jambre, te feba alticamar.
Ye como una bola, aentro ba a reina u madre de l´arna, y una barafundia de abellas la rodian y buelan a gran belozidá. Si lo beis asina, no se pué parar, o millor apartase y espiar si las beis posase, que si ye una cosa maja de bier, y dimpués se puen replegar ta un arna.
Cuasi siempre sapen t´ande ban, ta otra casa; que si no les ne ponemos, se buscan.
Si son preparadas pa jambrar y pasa o de l´atro dia, que tornamos tal ibierno, diz que ya se paran y no lo fan. Anque o suyo istinto sea jambrar.
As trazas de cuidar as arnas an cambeaú como cuasi toz os quefers. O mio fillo diz que no se puede criar abelletas y dimpués ir a encorrelas cuan s´escapan, que bi-ha teunicas ta cambear ixo, sin estorbalas, y sin que te fayan aborrecer.
A o mío pai,le paez que si no se replegan jambres, no durarán muito, pero se fia de os conozimientos de a chobentú. Toz os dias, cuan o zagal marcha ta l´arnal le diz: ¿bas a cosirar as arnas?.
Abside Iglesia Moriello de Sampietro

Abside Iglesia Morillo de Sampietro
martes, 28 de marzo de 2017
lunes, 27 de marzo de 2017
MARZO MARZEA
He siú una miqueta atabalada con os quefers y a salú. Por ixo debe ser que no m´apaño a fer una chiqueta charrada, cuento u falordia , dende fa muchismo tiempo. Beigo que tornaz a entrar, que toz os diyas entra chen y me fa goyo, por ixo boy a bier si escribo cuasi toz os dias una miqueta.
Torna la nieú a besitanos fuera d´ora y os zerulleros en flór s´esperrecan con o peso. Una cosa más de a primavera conzietera. O conzieto ye ixe, dimpués de calentar o sol, tornar a chelanos.
Si marzo no marzea, abril acantalea...
Pero marzo marzea, y si no que les ne digan a os que teneban que salir de casa de maitins o sabado y se trobón a nieú como si estasemos en o mas preto de l´ibierno.
de todas trazas, yo quiero desconchelar as falordias, y tornar a escribir, como siempre, como agora, rechirar en o tozuelo y en a realidá de istas tierras montañesas.
Con ixas imachens cuento, que prou s´y bei.

Si marzo no marzea, abril acantalea...
Pero marzo marzea, y si no que les ne digan a os que teneban que salir de casa de maitins o sabado y se trobón a nieú como si estasemos en o mas preto de l´ibierno.
de todas trazas, yo quiero desconchelar as falordias, y tornar a escribir, como siempre, como agora, rechirar en o tozuelo y en a realidá de istas tierras montañesas.
Con ixas imachens cuento, que prou s´y bei.

![]() |
Suscribirse a:
Entradas (Atom)