Una de as cosas mas fieras de as qu´costumbro a bier, ye que a chen tresbata o valor y o precio.
Feitos inauditos en a fiesta de Torrozilla, con estalentaús afogando animals, cuando saliban de as fiestas d´o lugár, dimpués de ponese ziegos de alcol u d´o que fuese. Toz os de casa mia a punto imos estaú de que nos arreasen un estacazo por fe-les bier que o tozuelo no les funciona.
Pero una imachen ye a que no me deixa dormir: uno de ixos energumenos con un billete de 50 € diziendo que cuanto baleba que lo pagaba anque no eba siu el.
¿ Tande imos con ista chen, con istas fiestas, con ixas aberrazións, chustificando que a chobentú siempre s´ha dibertiu y feito gamberradas?. Que paren ixe tren, que m´en baixo y camino t´atrás buscando una miqueta de talento.
A yo cuasi me da un mal, y a o mío fillo tamién pero bi-ha chen que encara ha pasaú as millors fiestas d´ a suya bida.
Me puse a leyer poesía ta no esbarafundiar más.
A la fin , rechirando n´o mio tozuelo y en a triste realidá, alomillor no ye tan malo aber d´esbulligar, chilar, rechirar y escotolar todo ixe fiemo. Encara tiengo que aprender a fer crecer as garras ta sacar o tozuelo t´alto, ta fe-me: más alta, más aguda, más sincera, más amante d´o rispeto, a dominar ixe pronto, a ser más yo, ubriendo paso a trucazos de pensamiento poetico.
No hay comentarios:
Publicar un comentario