Abside Iglesia Moriello de Sampietro

Abside Iglesia Moriello de Sampietro
Abside Iglesia Morillo de Sampietro

sábado, 29 de junio de 2013

Más flórs de cuneta

                                         

Gorrotillas en a cuneta. Gorrotillas ta alegranos de bi- yelas, ta minchar un animal...
ta besitalas as abellas...

Gorrotillas de cuneta.

viernes, 14 de junio de 2013

Flórs de cuneta

 Yera ta yo una fiesta mira-me as flórs de as cunetas. Toz os dias tiengo que puyar ta Plan y ta Bielsa. En a cuneta se troba una muestra de a flora de ixos paraches; o congosto de as debotas, a ribera de o Zinqueta, a Zinca fendo güega de o Parque Nacional de Ordesa y Monte Perdido -Patrimonio de l´Umanidá-.
Paez qu´en a prou poca de umanidá, con as yerbas de as cunetas.
Una bez, un guardia le echaba una bronca a una muller, que eba cortaú camomila, y me paez bien, pero... os güellos se m´en saliban de o tozuelo l´atro diya cuan bi-e-ba as cunetas abrasadas, sin yerba, sin flórs, secas. ¡ con herbicida!
No quiero fer a ploramica, ni entrar a chafar a maquina mata- yerbas quiero sacar toz os dias, y boi a fe-lo, una foto de una flor de cuneta. A bida no i- tornará  ta ixas, pero ... si alomillor belún se aperzibe de ixe atropello, nos entra una miqueta de sentíu común y podemos tornar  a fer fotos de flórs en as cunetas de  a carretera A-138 de Balbastro ta Francia por Bielsa.



lunes, 10 de junio de 2013

SIN NOMBRE.

A nuestra fabla - l´aragonés - agora le sacan o nombre. O que no ha nombre no y ye. Ixa paez ser a madre de o cordero ¿ta qué? ¿qué les importa a os mal clamaus conselleros de "cultura"  una cultura milenaria? ¿unas trazas de charrar refirmadas en fa mil añadas? ¿que importamos nusatros? os sufrius aldeanos que siempre hemos estorbaú que no imos contaú ta cosa, no sumamos montón, semos "cuatro" y salbachinos.
Una chenerazión que debán de os nuestros güellos ha bisto tirale paladas de bardo a nuestra cultura. Que a os seis  años nos enzerrón en Escuelas Hogar ta cibilizanos. Siempre o que nusatros hemos sabiú no ha baliú ta cosa, as nuestras casas no baleban, as trazas de fer as cosas yeran rancias, a fabla fiera. Siempre hemos siu os proscritos. Tamién ha abiú chen aguda en a nuestra chenerazión, pero os que nos hemos quedaú a bebir y treballar astí, sin fer a pilota, por os nuestros medios, con l ´erencio espiazau y sin bateagüas familiar, nos han escruchinaú contino.
Uey soy farta, ye como si toz os disprezios y os chapazos de chicorrona y de gran,  me caesen dencima de un montón. Me pasan como una pelicula os desplantes en os treballos, os madrugóns y as corridas de dos oras ta l´autobús de o colegio, as tardes de domingo plorando, sin poder estudiar por no tener luz en casa...
A marchinazión y  a inchustizia de as qu´eba  pasau prou poca pena dica agora,  uey son zaborros y barderas en o camín. Y no tiengo fuerzas. Me siento biella y me paez  que ya he bisto proú cosas. No torno a plorar,  os güellos tiengo secos y no boi a dale a dengún o gusto de biyeme plorar de impotenzia.
 As casas,  os campos, as bordas, as masadas, uey no balen cosa, maitin balen muito, y otra  bez tornan a no baler, ye o capitalismo: l´intrés de os poderosos, os barruntos de o mercaú  pero os que de berdá no balemos cosa, ni somos cosa, ni con iste,  ni con dengún gubierno; semos os probes, os que han  de gana-se o pan, con a sudor de a frente. A ixos nos pasa como a nuestra fabla, no emos ni nombre. 

viernes, 7 de junio de 2013

O CUARENTA DE MAYO...

Cuasi semos en o cuarenta de mayo, y l´orache no s´apaña. Por as puntas borrasquea, se nos chelan os tomateros, os pimenteros... todo o güerto escruchinau  y as aireras que fa, no deixan estar por difuera. Puede que sea berdá o de os nuebe meses d´ibierno. No salen os muxardóns ni as muxardinas y o tiempo nos quiere acotolar.
No sé si ye o tiempo, u a situazión cheneral de medrana o que nos torna de unas trazas que paez que se remata o mundo.
Cerca de o cuarenta de mayo, uey nos sacamos o sayo, pero si torna a pleber tornatelo a poner.
L´orache no ye de os dias en os que semos, pero como cuasi siempre, en as altarias de o Pirineo
as primaberas tardan, y paezen ibiernos. Cosa que comparar con as de a tierra plana. As tronadas son o pan de toz os diyas. Granizó en a bal de l´Ara de Fiscal t´alto...
No quiero sacale o quefer a o mio colega y amigo de A Mata  con o suyo blog de meteosobrarbe,  pero que faremos si no charramos de l´orache, que si no apedrega, a yo me cuaca fresco,  as calors me acotolan más.
A chen clama por os güertos que si agora no tiran, dimpués se aflaman con o sol fuerte, y si no fa calor no ganan as plantas. De todas trazas a yo a calor no me fa goyo, no la trobo mica falta.