Abside Iglesia Moriello de Sampietro

Abside Iglesia Moriello de Sampietro
Abside Iglesia Morillo de Sampietro

martes, 28 de marzo de 2017

A COSIRAR AS ARNAS

En abril, y si saliban rayadas de sol fuerte, entre boiras, as abelletas jambraban. Yeras n´o güerto, charrando con una bezina, u echando una siesta n´una sombra y o rudio de un jambre, te feba alticamar.
Ye como una bola, aentro ba a reina u madre de l´arna,  y una barafundia  de abellas la rodian y buelan a gran belozidá. Si lo beis asina, no se pué parar, o millor apartase y espiar si las beis posase, que si ye una cosa maja de bier, y dimpués se puen replegar ta un arna.
Cuasi siempre sapen t´ande ban, ta otra casa; que si no les ne ponemos, se buscan.
Si son preparadas pa jambrar y pasa o de l´atro dia, que tornamos tal ibierno, diz que ya se paran y no lo fan. Anque o suyo istinto sea jambrar.
As trazas de cuidar as arnas an cambeaú como cuasi toz os quefers. O mio fillo diz que no se puede criar abelletas y dimpués ir a encorrelas cuan s´escapan, que bi-ha teunicas ta cambear ixo, sin estorbalas, y sin que te fayan aborrecer.
 A o mío pai,le paez que si no se replegan jambres, no durarán muito, pero se fia de os conozimientos de a chobentú. Toz os dias, cuan o zagal  marcha ta l´arnal le diz:  ¿bas a cosirar as arnas?.

lunes, 27 de marzo de 2017

MARZO MARZEA

He siú una miqueta atabalada con os quefers y a salú.  Por ixo debe ser que no m´apaño a fer una chiqueta charrada, cuento u falordia , dende fa  muchismo tiempo. Beigo que tornaz a entrar, que toz os diyas entra chen y me fa goyo, por ixo boy a bier si escribo cuasi toz os dias una miqueta.
  Torna la nieú a besitanos fuera d´ora y os zerulleros en flór s´esperrecan con o peso. Una cosa más de a primavera conzietera. O conzieto ye ixe, dimpués de calentar o sol, tornar a chelanos.
Si marzo no marzea, abril acantalea...
Pero marzo marzea, y si no que les ne digan a os que teneban que salir de casa de maitins o sabado y se trobón a nieú como si estasemos en o mas preto de l´ibierno.
de todas trazas, yo quiero desconchelar  as falordias, y tornar a escribir, como siempre, como agora, rechirar en o tozuelo y en a realidá de istas tierras montañesas.
Con ixas imachens cuento, que prou s´y bei.