Abside Iglesia Moriello de Sampietro

Abside Iglesia Moriello de Sampietro
Abside Iglesia Morillo de Sampietro

lunes, 24 de noviembre de 2014

A FUÉN - TE O BIÑERO.

Entre Atorrozilla y Santa Maria de Buil, en un pinar que se clama O Biñero Buil se troba ixa fuén, que toz os años s´ escosca de fuellas y lastóns ta pode-nos fer una fiesta con o buenisma que ye ixa augua.
Seguntes os mas biellos, a millor, en buenos trozos, ta beber. Siempre a misma temperatura, y o mismo gusto, siempre o mismo chorro. ¡Qué buena ye!


imagen no mostrada

viernes, 14 de noviembre de 2014

O CALANDARIO.



O mío yayo, me feba mirar o calandario Mariano Castillo, cuasi toz os diyas, y mas que por o tiempo, por as lunas. - Si podas as parras y no ye mingua, no replegarás ni una uva. Ta dale sal a o ganaú que no sea o dia de a buelta luna, pos as güellas se quedan muertas en as salineras. O tiempo tamién cambea, si cambea a luna. En ixe calandario zaragozano beniba o tiempo qu´eba de fer seguntes as fases, pero antiparti de ixo, que l´azertaba porque poneba l´orache que mas u menos soleba fer, frío en l´ibierno, calor en o berano... a balor yera as lunas.- Ninona, mira en o calandario, qué dia chira a luna, que yo no i-beigo...

O calandario de libré royo: fases de luna, fases de o Sol, santos, refrans y mientras tanto; briendas en a cadiera, a laú de o fogaril, tardes de carne de membrillo y nueces con miel. Pastillos de crabaza de radiqué, nueces tostadas en o forno de pan...matacillas en a mingua, ta que no se rebentasen as morcillas, masadas en creciente, subiba más a masa...
Uey he iú ta una tienda en L´Ainsa, y en o mostrador, bi-eba un calandario royo, calendario zaragozano- y en ixe inte, m´he aperzibiú  una bez más que a yo con a infanzia, se m´en han iú tantas cosas... Yo m´en boi a fer un torta en o forno, y brendar en o fogaril, difuera plebe con fuerza, ye; l´agüerro. 

viernes, 7 de noviembre de 2014

AS LUNAS.

M´en boi ta Obarra a beyer a luz de a luna entrando por una lucana.
Agora, paez que penzipiamos a miranos ta a luna.  Replegamos con una miqueta de admirazión y tamién d´enbidia o que deziban os nuestros saputos güelos. Que ta encubar, cortase o pelo, podar, u rechirar cualsiquiera cosa, s´eba de saber si daba buelta a luna. Podar, en a mingua d´Enero u Chinero, matar o tozino en a mingua, cortase o pelo, si querebas que te crecese, en creciente, y si no, en mingua....
Calandario que me retorna ta l´ infanzia, libro ubierto que nusotros inorantes no imos habiú tiempo de fele caso. Toz os diyas, retorna un "iluminaú" con as lunas, dimpués que as chens de istos lugárs se les a quiesto fer  bier como que ixo no yera berdá, que millor cambear ixo por unos "tratamientos" modernos.
Toz os dichos y diziendas de a luna, no resultan, pero lomenos, bale a pena parase un inte y prexinar, rechirar o tozuelo, probar o que se pueda, y transmitilo.
Por goyo, por rispeto y por apego as benas de a nuestra cultura, boi a parame unos diyas a replegar todo o que pueda de os quefers en os cambeos de luna.