Abside Iglesia Moriello de Sampietro

Abside Iglesia Moriello de Sampietro
Abside Iglesia Morillo de Sampietro

domingo, 22 de septiembre de 2013

O " PILLAJE" DE AS ABELLETAS

 Me deciban  l'atro dia, os arnaleros, que,  as abelletas en epocas de fambre y si no bi-ha robillo en as flórs, entran  ta as arnas con menos abellas,  y se les pillan a miel. O que quiere decir mas u menos, que os ricos en epocas fambre,  besitan sin parar cuenta, o reposte de os probes.
 Paez que os mandamases de o gubierno de España, ixos que diz imos elexíu entre toz,  son chupando de os treballadórs y de os mas febles, dica deixanos arguellaús.
Nusatros a morir a tocho seco,  y atros trachinando sobres. Y encara no ye prou, por o que se bei. No esclatan de fartos,no.
Paez que a unas chens nos a tocaú ser arnas probes. Solo se me apaña decir que encara emos fizón, y mientras alentemos, emos de luitar ta no deixanos fer o que se nos fa.

martes, 17 de septiembre de 2013

CORREUS Y CORREUAS

Me fa goyo charrar de carteros,  u de correus que asinas les deziban a os ombres que iban con as cartas por os lugárs. Prou t´ atrás son os años en que ixe presonache yera aguardaú toz os dias, encara con nieú, mal orache u bulturnos. O correu ha siú ocheto literario y cinematografico como presonache que podeba desarrollar sensibilidá y romanticismo - el cartero de Neruda -, que trayeba as noticias y que chuniba grupos aislaús.
Ixos tiempos son istoria, semos fartos de noticias, de saper de todo con tocar con o dedo en un cristalé. Fundius en a locura de a comunicación ye bistero  que dengún aguarda cartas de amor,  notizias de un familiar en l´hospital, u de o nacimiento de un ninón. Toz sapemos todo en l´inte que pasa, con luz y taquigrafos.
 Encara semos y bebimos  en Uesca, una provincia en a que cuasi doscientos correus y correuas rurals,  fan plegar a correspondencia ta a puerta casa, de una montonera de lugárs chicorróns qu´ emos por astí. Ixos treballadórs y treballaderas redolan  toz os diyas más de bente mil  Kilometros, puyan ta altos con nieú, con chelo, con cantals y tronadas, como si les ise a bida en ixo, porque ye o suyo treballo.
No caigamos en a fateza de que "agora no se escribe" u de que " fa quince años que no he escrito cartas"
emos de apercibi-nos que ye un serbicio,  no solo ta cartas. En os tiempos de as compras por Internet, as unicas trazas de replegar cosas de tol mundo. Que prexinemos toz,  o que podeba costar un paquete de China, un certificau con acuse de recibo, etc. si no esenos serbicios postals.
Os correus y as correuas conocen a tierra y a chen como nadie, fan un treballo de comunicación, y que no se puede comparar con o de  una ziudá. En os lugárs, cosa se puede comparar con as ziudáz, siempre salimos perdiendo.