Abside Iglesia Moriello de Sampietro

Abside Iglesia Moriello de Sampietro
Abside Iglesia Morillo de Sampietro

domingo, 26 de junio de 2016

TA MORILLO, SIN PENAR.

A carretera ta Morillo- Moriello Sampietro cuasi ye rematada. Os treballos ban en bueno, y puyemos en media ora, sin estricallar l´auto y sin escruchinanos as costillas.
En casa nuestra, a puerta yera ubierta, y se sentiba ulor de pan. Os pans y as tortas s´enfriaban en a masadría y o forno echaba calor. Sara con a suya amabilidá nos fizo entrar.  Agustín feba fuego ta asar pizcas y por toz os puestos iba y beniba chen, que quereba acompañanos y zelebrar que ¡a la fin se podeba ir ta Morillo como ta un atro puesto! S´eba de apañar os autos, ta poder recular sin armar un zipizascle, Ibón y Mario s´emplegón en ixo. 
 Encara me paizeba que podeba bier a os zagueros bezinos de o lugar que ya no y son con nusatros:  Pilar y María, y os yayos de casa Campo, O yayo de Martín, Tomás, Ascensión y Bitoria de Casa López, Manuel y Pepe de Casa Berná, Bicente, Feliciana y Abelina de Casa Balantín, Grabiel y Rosa de casa Buerba, y tía Julia de Cuello.
Pero yeran con nusatros Rosa y Teresa de casa López,  Conchita de casa Balantín (que chunto con yo semos as zagueras ninonas d´a  escuela). Luis y Severino con a familia.  Luis, Ascensión y familia tamién de casa López. Ombres y mullés de l´Asociación As Gabarderas, amigos, os cazadórs, os que fan a pista... chen de Boltaña, de Buerba, de Ascaso, de San Vicente...
L´auno me charraba de yayo, l´atro de mama, l´atra de cuan yeranos chicorronas... y todo ixo con pan de casa, cervezas de A cabezonada, cordero de a Fueva, vino y cava de no sé ande, crespillos de Piarruego, licor de Santa Liestra, Trenza de Uesca ... pero a torta y o pan de Morillo, de o forno de Campo se llebón  o premio. Ye a primera bez que beigo sacar pan y pizca y a chen se minchaba o pan antes que a pizca.
Primero rondemos con A Ronda de Boltaña, y luego entre trago y trago, tarugos de queso de craba que fa Manel en La Fresneda en Teruel, porróns de vino y cerbeza y dimpués todo ixo que tos deziba antes.

Os ricuerdos, os abrazos, as risas y as glarimas, os bailes, a chinta, os tragos...os amigos... amainón a tristura de casas y paréz espaldadas, y ruinas sin fin, que no s´han puesto apañar, por as penalidáz qu´eba de pasar o que quereba fer bella cosa.
Entre todo ixo, tornemos ta casa rebentaús, pero con o conbenzimiento de que l´imos daú a buelta a l´istoria de o lugar, y que de o que paizeba la fin, imos feito un comenzipio.          

miércoles, 8 de junio de 2016

APAÑO CARRETERA AINSA-ARCUSA ¡YA YE ORA !

  O domingo, dia 5, torné a salir de casa ta pedir que nos apañen a carretera, no, que apañen a carretera, que no ye nuestra, anque pase por as nuestras propiedáz, ye de toz, una nezesidá ta nusatros, ta poder ir ta casa, ta o medico, t´a  escuela... en fin, que ye familiar como o rollano de casa, pero no ye nuestra, ye publica, de o Concello de L´Ainsa. O nuestro dreito ye poder pasar, y a suya obligazión que se pueda pasar.
 O mío fillo me diz qu´imos espachaú media bida pidiendo pistas, apaños de carreteras, augua, luz, telefono, medicos ... tamién diz, que el no piensa fe-lo asina . Que si apañan as cosas, de buena traza, como en atros puestos, pos que treballará aquí y si no se mirará treballo en atro puesto, y prou. Y atra cosa, que le paez  que no bi-ha dreito ni razóns que asistan a perdida de tiempo en espechicar con cosas tan alazetals. Yo le dizié que ye porque semos probes,  y me rispondió que ye porque semos pocos. De tanto senti-lo dan arcadas, pero ye berdá.
 Si, si, toz queremos que as cosas se fayan bien y no se estricalle cosa. Pero, dimpués de toz os bituperios que imos pasaú y pasamos, ta poder mantener os lugárs, que no nos biengan con capazos de "cinismo".
Porque no trobo atra traza de clamar, os escamallos y l´intrés por parar os treballos en  dos bueltas de carretera, de os que s´han feito casas ande que nunca n´eba abiú, espachan a mierda sin depuradoras, fan manecer placas solárs en os caixigárs,  punchan a traída de l´augua en cualquier puesto, u plantan un montón de zolles  a ran de o río y de a carretera. Si, si, bi-ha muitas cosas que puen ser legals, pero no lo paezen, y no se rechiran, porque as chens de ixos lugárs prexinamos que ye millor tener bezinos que no tene-los. Pero alomillor biyendo as cosas que se beyen, y mascando as cosas que nos fan mascar, nos tornamos "legalistas", aprendemos de leis y de chuezes, emos tiempo ta "controlar" os concellos, y a l´aministrazión
y manezemos , a la fin, amos de a nuestra tierra y de os nuestros quefers.