Abside Iglesia Moriello de Sampietro

Abside Iglesia Moriello de Sampietro
Abside Iglesia Morillo de Sampietro

jueves, 18 de noviembre de 2010

CON TOT Y CON IXO


Tornarán a xalapar-sen
as güelladas
con o cierzo chelato
de as planuras
y un atra begata beyeremos
birolos
cómo se tresbate
o calibo
de os biellos corazóns
nafratos.
A rosada fa diyas que nos besita y as primeras boiras pintan as maitinadas de gris reluziente. Como en istos bersos de Francho Nagore, tornarán a chelasenos as güelladas atra begada, os primeros fríos, l´ibierno clama en a puerta.
Siempre espanta una miqueta l´orache, a os que treballamos astí difuera, a os pastórs, y os que aguardan ta labrar, sembrar u replegar olibas. Anque mesmo ta ixos, l´ibierno no ye o que yera.
A nieu, o chelo, y por astí, paez que son; por lo menos a nieú, un tresoro que se fa de rogar, y muitas bezes escaso.¿ Bi-habrá que charrar de l´oro blanco? u de ¿ os dineros que cayen de o zielo?.
A yo presonalmente me fa goyo que niebe, pero en os altos, en os tozals. Salir, y bier os Treserols blancos, que paezen arder con o sol royo.
Ye mui majo espertase con o resplandor de a nieú como si se fese de diya, anque siga una miqueta incordio, con a bida que se fa agora, de ir de aquí ta allá, con os autos, os ninóns y as barucas.
Con tot y con ixo, atra begada parolas de Francho Nagore, esfrutemos o que queda de agüerro, saludemos como no, a l´ibierno.

No hay comentarios:

Publicar un comentario